آزمایشات

مورد استفاده
1.ارزیابی مبتلایان به اختلالات انعقادی
2.ارزیابی بیماران با سابقه ترومبوآمبولی وریدی
3.تشخیص کمبود مادرزادی یا اکتسابی پروتئین S
نام روش اندازه گیری
Coagulation
نام های مشابه
functional protein S

نوع نمونه
پلاسمای سیتراته
حجم نمونه
2 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
1 میلی لیتر
نگهداری نمونه
2 ساعت در دمای اتاق- 1 ماه در -20 درجه در دمای فریز بحرانی
حمل و نقل نمونه
در -20 درجه
اطلاعات لازم از بیمار
اختلالات انعقادی-ترومبوآمبولی وریدی
معیار رد نمونه
همولیز-حجم کم
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
1.نیاز به ناشتا بودن نمی باشد.
2.از ضد انعقاد سیترات سدیم برای تهیه پلاسما استفاده شود.
3.مراجعه کنندگان حداقل 10 روز قبل از انجام آزمایش از مصرف داروی کومادین (وارفارین )و استروژن بپرهیزند، زیرا کومادین موجب کاهش سطح پروتئین s می گردد.

اطلاعات بالینی
آزمایش هاي پروتئین C و پروتئین S، آزمايش های جداگانه ای هستند که معمولا به عنوان بخشی از تحقيق درباره احتمال اختلال انعقادی انجام مي شوند. اين آزمایش ها مقدار هر پروتئین را اندازه گیری و عملکرد مناسب آنها را در بدن ارزیابی مي كنند.تست هاي عملکردی برای پروتئین C و پروتئین S، فعالیت آنها را اندازه گيري مي كند و توانایی آنها را در تنظیم و كند كردن لخته شدن خون ارزیابی می کند. کاهش فعالیت، ممکن است به علت کاهش غلظت پروتئین C یا S یا به ندرت، ناشي از ناکارآمدي پروتئین C یا S باشد.تست هاي آنتي ژن پروتئین C و پروتئين S، مقدار پروتئین موجود را اندازه گیری مي كنند. پروتئین S با پروتئین C كار مي كند و در خون به دو شکل آزاد یا متصل به پروتئین دیگر وجود دارد، اما تنها، شکل آزاد آن براي اتصال به پروتئین C، در دسترس است. تست هاي آنتی ژن پروتئین S، پروتئین S آزاد يا تام را اندازه گيري مي كند.
پروتئین S یک پروتئین وابسته به ویتامین K می باشد که به عنوان کوفاکتور پروتئین C عمل می کند.سطح پایین پروتئین S به هنگام بارداری به تنهایی عامل ترمبوز نمی باشد.
مقادیر مرجع
1day: 28-44
2-3day:40-58
1m-1y :60-120
>1y & adult: 55-160
واحد:%
-مقادیر مرجع در زنان کمی کمتر از مردان می باشد.
-مقادیر پروتئین S در نوزادان 36% مقادیر نرمال در بزرگسالان می باشد.
تفسیر
پروتئین s به عنوان کوفاکتور پروتئین C در عمل غیر فعال سازی فاکتور های پنج و هشت انعقادی نقش دارد. پروتئین s به دو شکل آزاد و کمپلکس متصل به پروتئین C4b کمپلمان وجود دارد که تنها فرم آزاد آن فعالیت کوفاکتوری دارد. کمبود پروتئین s به صورت اَتوزوم غالب به ارث می رسد. کمبود آن به دو شکل هتروزیگوت و هموزیگوت باعث ترومبوز مکرر سیاهرگی (وریدی) و آمبولی ریه می گردد. در بیماران تحت درمان با هپارین، کومادین و دیکومارول پروتئین s کاهش می یابد. کمبود پروتئین s به دو شکل مادرزادی و اکتسابی وجود دارد وجود دارد. کمبود مادرزادی پروتئینs سه تیپ دارد. در تیپ I مادرزادی پروتئین sآزاد کاهش یافته و فعالیت عملکردی پروتئین S نیز متقابلاً کاهش می یابد. پروتئین s توتال نیز کاهش می یابد. در کمبود مادرزادی نوع II (IIb) پروتئین s، سطح آنتی ژن توتال و آزاد پروتئین s نرمال می باشد، اما فعالیت عملکردی کاهش می یابد. و در نوع III (IIa) سطح پروتئین توتال s طبیعی است اما سطح پروتئینs آزاد و همچنین سطح فعالیت کاهش می یابد.
احتیاط ها
-کمبود پروتئین c در درمان با ضد انعقاد کومادین مشاهده می شود. همچنین هپارین ( 1u/ml<) موجب افزایش کاذب در نتایج آزمایش می گردد.
-ضد انعقادهای لوپوسی (Lupus anticoagulants) موجب افزایش کاذب پروتئین S می گردند.
-بارداری و داروهای ضد بارداری های خوراکی باعث کاهش پروتئین S می گردد.
-در بیماران دارای فاکتور پنج لیدین مقادیر منفی کاذب مشاهده می شود.
-غلظت ناهمگون سیترات می تواند بر میزان فعالیت پروتئین S اثر گذار باشد.
-اختلالات کبدی، درمان با ضد انعقاد خوراکی و آسپارژیناز موجب افزایش پروتئین S کمپلکس و کاهش پروتئین S آزاد می گردد.

روز و زمان انجام آزمایش
روزهای فرد
حداکثر زمان انجام وجوابدهی آزمایش
5 روز