آزمایشات

مورد استفاده
این تست برای تشخیص انسولین و ارزیابی متابولیسم غیر طبیعی لیپید و کربوهیدرات بکار می رود. همچنین برای ارزیابی بیماران مبتلا به هایپوگلاسمی ناشتا نیز درخواست می شود.

نام روش اندازه گیری
ECL
نام های مشابه
انسولین

نوع نمونه
سرم-پلاسما
حجم نمونه
50میکرولیتر
کمترین حجم نمونه
20میکرولیتر
نگهداری نمونه
پایداری انسولین در سرم : 8-2 درجه سانتی گراد در 24 ساعت و در 20-درجه سانتی گراد تا 6 ماه است.
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
راهنمای جمع آوری نمونه
سرم پس از جدا شدن بلافاصله فریز شود.
اطلاعات لازم از بیمار
دیابت
معیار رد نمونه
از نمونه های همولیز یا دارای آزاید استفاده نکنید. نمونه را فقط یکبار فریز کنید.

مقادیر مرجع
2.6-24.9
واحد:µU/ml
تفسیر
موارد افزایش: انسولینوما، سندرم کوشینگ، آکرومگالی، چاقی، عدم تحمل فروکتوز یا گالاکتوز
موارد کاهش: دیابت وابسته به انسولین، کم کاری هیپوفیز

احتیاط ها
بیلی روبین تا غلظت 90 mg/dl ، 1500mg/dl ، بیوتین تا60 mg/dl ، لیپید تا غلظت mg/dl 1800 ، فاکتور روماتویید تا غلظت 18900 IU/ml بر نتیجه تست تاثیری ندارد.
در افرادی که انسولین گاوی ، خوکی یا انسانی مصرف می کنند امکان وجود آنتی بادی وجود دارد ، که این امر می تواند در نتیجه تست تاثیر بگذارد. در موارد نادر، بر علیه اجزای کیت آنتی بادی در سرم وجود دارد که در صورت بالا بودن تیتر شان می تواند بر نتیجه آثر بگذارد.
داروهای افزاینده انسولین : کورتیکوستروییدها، لوودوپا، OCP
منابع بالینی
1-بروشور کیت
2-کتاب تفسیر تست های تشخیصی و آزمایشگاهی پاگانا پاگانا ، 2011
3-جدول biological variations update 2011

روز و زمان انجام آزمایش
هر روز