مورد استفاده
-تشخیص بیماران مشکوک به بیماری سلیاک و پایش درمان آنها.
-تشخیص بیماران مشکوک به درماتیت هرپتی فرم.
-ارزیابی سازگاری یا پاسخ بیمار به یک رژیم فاقد گلوتن در بیماران با انتروپاتی حساس به گلوتن.
نام روش اندازه گیری
Elisa
نام های مشابه
Gliadin Antibodies IgG and IgA، Anti-Gliadin IgG/IgA،Gliadin Antibodies IgG and IgA Serum
نوع نمونه
سرم
حجم نمونه
600 میکرولیتر
کمترین حجم نمونه
300 میکرولیتر
نگهداری نمونه
"5 روز در دمای 8 -2 c˚ ، دو ماه در 20- c˚"
حمل و نقل نمونه
در 8 -2 c˚ یا 20- c˚
نیازهای همراه نمونه
نوع نمونه روی ظرف نمونه و برگه درخواست حتماً قید شود.
اطلاعات لازم از بیمار
بیماری پوستی -بیماری سلیاک
معیار رد نمونه
"حجم کم، همولیز،ایکتریک،لیپمیک"
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
بهتر است بیمار ناشتا باشد.
اطلاعات بالینی
تستهای تشخیصی سلیاک از یک طرف شامل تشخیص کمی آنتی بادی کلاس IgA بر ضد آنتی ژن Tissue transglutaminase یا tTG در سرم انسانی می شود که بسیار حساس و اختصاصی است و از طرف دیگر آنتی بادی از کلاس IgG و IgA بر علیه گلیادین که غیر اختصاصی و در بسیاری از موارد نتایج مثبت ومنفی کاذب ارائه میدهند. در تست اخیر از گلیادین native بعنوان آنتی ژن استفاده می شود. در مقایسه نتایج حاصل از بکارگیری deamidated gliadin یا DGP بعنوان آنتی ژن ، بسیار حساس و با tTG قابل مقایسه است. بنابراین در تشخیص بیماری سلیاک می توان از سه تست بسیار حساس و اختصاصی Anti-tTG ، Anti-Gliadin deamidated gliadin peptide از کلاس IgG و IgA استفاده کرد .
تفسیر
مثبت شدن آنتی بادیهای گلیادین IgA و IgG ، نشاندهنده ابتلا فرد به بیماری سلیاک است. در صورت منفی شدن نتایج احتمال ابتلا به بیماری سلیاک پایین است. سطوح کاهش یافته آنتی بادیهای گلیادین IgA و IgG در پی درمان با رژیم عاری از گلوتن نشاندهنده پاسخ مطلوب بیمار به رژیم غذایی می باشد. تداوم سطوح بالای آنتی بادی پس از درمان رژیم غذایی نشان دهنده پاسخ ضعیف به رژیم غذایی و یا وجود بیماری مقاوم به درمان می باشد.همچنین قابل ذکر است که نتایج منفی تست، ابتلا فرد به بیماری سلیاک یا درماتیت هرپتی فرم به طور قطعی رد نمی کند.
احتیاط ها
-نمونه همولیزه با غلظت هموگلوبین بیشتر از 10 mg/ml، لیپمیک با غلظت تری گلیسرید بیشتر از 20 mg/ml و ایکتریک با غلظت بیلی روبین بیشتر از 0.4 mg/ml موجب تداخل در نتایج ازمایش می گردد. آنتی بادیهای IgG گلیادین نسبت به آنتی بادیهای IgA اختصاصیت کمتری دارد. اما به دلیل اینکه حدود 10% بیماران سیلیاک دچار کمبود IgA می باشند اندازه گیری IgG زمانی که نتایج IgA منفی است، ضروری می باشد.
-از تست های مرتبط به این آزمون می توان به آنتی بادیهای اندومزیال (EMA) و آنتی بادی ترانس گلوتیناز بافتی (tTG) اشاره کرد.
-آنتی بادیهای گلیادین از حساسیت و اختصاصیت کمتری نسبت به EMA ، tTG و ارزیابی هیستوپاتولوژیک برخوردار است.
-عارضه اصلی بیماری سیلیاک، پیشرفت انتروپاتی مرتبط با لنفوم سلول های T می باشد.
-همبستگی معتی داری بین رژیم عاری از گلوتن با بهبود ناهنجاریهای پوستی و روده ای (منظور روده کوچک) وجود دارد.
-درماتیت هرپتی فرم به عنوان یک بیماری پوستی تاول زا، رابطه نزدیکی با انتروپاتی حساس به گلوتن دارد. آنتی بادیهای گلیادین همچنن در تشخیص بیماری درماتیت هپتی فروم بکار می روند.
روز و زمان انجام آزمایش
شنبه و سه شنبه