مورد استفاده
بررسی و تشخیص بیماریهای کلیوی و عفونت های ادراری
نام روش اندازه گیری
بررسی ماکروسکوپی و میکروسکوپی ادرار
نام های مشابه
آنالیز ادرار
نوع نمونه
ادرار
حجم نمونه
10 میلی لیتر
کمترین حجم نمونه
5 میلی لیتر
نگهداری نمونه
نمونه باید در همان روز تا 1 ساعت بعد از نمونه گیری انجام شود.
اطلاعات لازم از بیمار
عفونت ادراری و بیماری های کلیوی
معیار رد نمونه
1.حجم کمتر از 2cc
2.نمونه هایی که بیشتر از 2 ساعت از نمونه گیری آنها گذشته است .
3.رعایت نکردن شرایط نمونه گیری (آلودگی ادرار با کرمها و پمادهای واژینال یا با مدفوع یا بافیستول و یا دسیکودکتال (vesicorectal ).
4.برچسب نداشتن نام بیمار .
5.بطور کلی مواردی که نتایج حاصل از آزمایش با سایر تستها تطابق بالینی و آزمایشگاهی نداشته باشد (مثل زمان پریود خانم ها ) که در این صورت تکرار می شود .
آمادگی لازم قبل از نمونه گیری
بهتر است ادرار اول صبح باشد
اطلاعات بالینی
زمایش کامل ادرار UA آزمایش ساده ومهم و گاهی وسیله ای کلیدی برای تشخیص بیماری های کلیوی و اورولوژیک می باشد. این آزمایش شامل بررسی فیزیکی، شیمیایی و میکروسکوپی می باشد. گاهی همین آزمایش ساده و راحت اطلاعات بسیار مهم و الزامی برای تشخیص بیماران را فراهم می آورد. در تمام بیماران اورولوژی و نفرولوژی U/A الزامی است. با این حال این آزمایش چنانچه به درستی تفسیر نشود ، می تواند باعث گمراهی پزشک شود.
تفسیر
1-رنگ ادرار ـ ادرار طبیعی به رنگ زرد کم رنگ (pale yellow) است که به علت پیگمان یوروکروم(urochrom) می باشد. 2-توربیدیتی (شفافیت) ـ ادرار تازه شفاف است و شایع ترین علت کدری آن فسفاتوری است. در موارد کریستال فسفات اضافی در ادرار قلیایی شروع به رسوب می کنند، معمولا متناوب هستند و پس از مصرف غذا یا مقادیر زیاد شیر رخ می دهد.3-وزن مخصوص ادرار ـ با(dipsticks) یا با وسیله ی اپتیک خاصی انجام می گردد. محدوده ی آن از001/1تا035/1 می باشد. وزن مخصوص ادرار معمولا نشان گر وضعیت هیدریشن بیمار است؛ ولی، می تواتند، ناشی از عمل کرد غیر طبیعی کلیه نیز باشد.4- pH ادرار ـ توسط dipsticks چک می شود. PH ادرار از 5/4 تا 8 متغیر است. متوسط آن در حالت طبیعی 5/5تا5/6 است. اگر زیر 5/5 باشد، اسیدی و اگر بالای 5/6 باشد، قلیایی در نظر گرفته می شود.5) کتون و گلوکز: به علت باز جذب گلوکز در لوله های پروگزیمال نفرون نباید، در افراد نرمال گلوکز ادرار مثبت باشد. حد نهایی باز جذب در ادرار در بالغین 180 میلی گرم در دسی لیتر و در کودکان و نوزادان 120 میلی لیتر در دسی لیتر است. سایر قندها در dipsticks قابل شناسایی نیستند.
احتیاط ها
1) هماچوری ـ حضور RBC بیش از 3 عدد در ادرار سانتریفوژ شده را هماچوری می نامند که Dipsticks حساسیت بیش از 90% برای شناسایی آن دارد. ولی، اختصاصیت آن به علت مثبت کاذب بالا پایین است. حضور گلبول قرمز، هموگلوبین و میوگلوبین آنرا مثبت می کند. برای افتراق آن ها از هم ابتدا آزمایش میکروسکوپی انجام می شود، اگر، گلبول قرمز دیده شد، تشخیص هماچوری است؛ اگر، دیده نشد، باید خون بیمار سانتریفوژ شود. 2) پروتئینوری ـ روزانه یک فرد بالغ بین 80تا 150میلی گرم پروتئین از ادرار دفع می کند. پروتئینوری می تواند ناشی از بیماری های رنوواسکولار، گلومرولار، توبولواینتراستیشیل و یا سرریزی(overflow) پروتئین غیر طبیعی سرم باشد. پروتئین ادرار تحت تاثیر هیدریشن می باشد. ولی، هیچ گاه در این حالت بیش از 20 میلی گرم در دسی لیتر نخواهد شد.
روز و زمان انجام آزمایش
هرروز